De terugkomst!

Notities 9 augustus

Hoi iedereen,

Na maanden wachten is het moment dan toch daar. Momenteel zit ik op stoeltje 1F, vooraan bij het raampje, te wachten tot het vliegtuig vol zit en we kunnen opstijgen naar Bergen. Dat zal waarschijnlijk in 5 minuten ongeveer zijn. Het afscheid was best lastig, maar viel wel meer mee als vorig jaar. Het helpt heel erg om te weten waar je heen gaat, en niet zoveel onzekerheid te hebben. Toch blijft het natuurlijk niet leuk om "Tot kerst!" te zeggen tegen vrienden & familie. Omdat mijn koffer (wederom) te vol was (ik had alle boeken meegenomen in Maart voor school) hebben we business class geboekt, wat naast de extra bagage ook heel chill reizen is. Overal voorrang, bij de lounge op het vliegveld kun je allemaal eten halen, croissantje, cappucino, yoghurtje, fruit, gekookt eitje, etc. En in het vliegtuig ben je geen nummer maar "mevrouw Schoenmaker". Ook best raar ofzo, omdat ik me gewoon "Dorien" voel. Ik heb in ieder geval super veel zin om Noorwegen weer te zien, om de bergen te zien, om mijn vrienden te zien en omdat het gewoon zo'n ontzettend mooi en gezellig land is.

Als ik straks aankom in Bergen, zal ik niet meteen naar campus gaan maar naar Charlotte. Dat is deels omdat ik erg graag eerder weg wilde en zodat de rest nog een weekje Texel kan doen voordat school start. Charlotte is een goede vriendin van mij, die in Noorwegen woont maar in Nederland geboren is en thuis ook Nederlands praat. Dat schept al vrij snel een band, maar ze is ook gewoon erg gezellig en leuk! Donderdag gaan we samen naar de campus. Inmiddels begint het vliegtuig te rijden, maar later meer!

Nu zit ik boven in de wolken, en het is toch raar om de hele tijd een mondkapje op te doen. Tijdens eten mag hij af, maar 5 seconden daarna zegt een stewardess dat hij weer op moet (terecht hoor). Ze zijn best streng erop. Daarnaast heb ik 1 keer geniesd, ik kon het echt niet tegenhouden, en werd meteen aangekeken als crimineel. En ik voel ook kriebel in mijn keel maar ik durf niet even te hoesten. Nog even drie kwartier volhouden, dan kan ik weer los (grapje, in het openbaar kun je ook op boze blikken rekenen inmiddels).

Vanuit het vliegtuig kon ik dit keer heel veel zien!

M'n eerste sneak-peek van Noorwegen!

Dit was al vlakbij Bergen. Kijk dan hoe mooi! Het was echt zomer.

Het logo direct buiten het vliegveld. Bergen? is een soort inside-joke omdat Noren alle woorden met een vraagteken uitspreken. Zeg maar Bergen? in plaats van Bergen en je spreekt vloeiend Noors!

----

Nadat ik in Bergen aangekomen was, werd ik opgepikt door Liesbeth (Charlotte’s moeder). Samen met haar gingen we Charlotte en Rosalie (zusje) oppikken en toen zijn we onder muziek van Ylvis en Dire Straits door een sprookjesachtig landschap naar Holmedal gereden. Het gevoel dat ik kreeg toen het vliegtuig landde; toen we langs de fjorden reden; toen ik het Bergen logo zag; toen ik Charlotte eindelijk kon knuffelen; het voelde echt als thuiskomen. De maanden thuis zijn oprecht erg goed geweest, maar man, heb ik Noorwegen gemist! Omdat we op de route vlak langs UWC reden, hebben we een snel rondje op campus gedaan. We mochten de auto niet uit, want we moesten afstand houden van de mensen op campus. In de auto zaten Charlotte en ik te springen en ik had letterlijk tranen in mijn ogen toen ik de plek weer zag. Nog steeds, nu op 31 Oktober, ben ik superblij om hier te zijn en waardeer en koester ik ieder moment. Inmiddels weet ik hoe snel het voorbij kan gaan.

Op de veerboot over het Sognefjord; op naar Holmedal!

Een hoogtepunt van mijn verblijf bij Charlotte was de hike die we naar Nipebu deden. Nipebu is een hut, en er gaat een hele mooie maar zware hike heen. Voor een klein bedrag kun je daar overnachten. Er zijn 2 routes; 1 van Dale, en de ander van dichtbij Holmedal, dus wij besloten om te starten in Dale en de route naar Holmedal terug te nemen. De dag dat we hadden besloten om te hiken was ook meteen de warmste dag van het jaar in Noorwegen, dus we hebben ongeveer 5 uur gedaan over de hike. We zijn ook voor het eerst verbrand in Noorwegen! Ik dacht dat het niet mogelijk was, maar als je echt je best doet kan het dus. De hike was erg chill en ontzettend mooi! Eenmaal boven, waren er ook 2 andere jongens die hetzelfde idee als Charlotte en ik hadden, maar zij gingen buiten slapen om te vissen (dat heb ik nooit gesnapt: waarom zou je in de nacht vissen??). Het was erg gezellig met ze en in de ochtend nodigden ze ons uit voor een ontbijtje met gebakken eieren, bacon en koffie. Daar zeiden we natuurlijk geen nee tegen!

Even een adempauze tussen alles door: dit was echt adembenemend. Het was misschien een tikkeltje gevaarlijk gezien de afgrond maar het was het waard :)

We hadden een kaart gemaakt zodat we zeker waren van waar we heen moesten voor de lange hike. Vervolgens hadden we te veel creativiteit en hebben we de hele kaart beklad met Nederlandse en Noorse zinnetjes :)

De waterval op weg naar Nipebu

Het lezen van de kaart onder het genot van een Kvikk Lunsj (een soort kit-kat wat erg Noors is)

Hier waren we bijna bij de hut... dachten we. We moesten hierna nog best een klim doen, en toen kwamen we bij de hut. Eenmaal aangekomen daar waren we zo bezweet en warm dat we gezwommen hebben in het meer op de top! De vorige keer dat ik bij Nipebu was, was het meer ijs geworden en liepen we erop.

Het uitzicht vanaf de 4G steen, want in de hut was geen 4G en dus moesten we hierheen. Is niet zo erg, konden best genieten van de zonsondergang daar!

Het kleine huisje is het wc - hok, en de palen laten alle richtingen zien. Het is namelijk ook mogelijk om vanaf Nipebu een huttentocht te doen, maar dan kom je echt in de middle of nowhere zonder bereik. We dachten dat dat misschien een stap te ver was (haha).

Dag 2: we moesten een brug over en we keken recht in dit dal. De foto laat niet helemaal zien hoe mooi het is; maar het was echt heeel erg mooi.

Het uitzicht vanuit Charlotte's huis

Op één van de eerste avonden besloten we om lekker een korte hike te doen. Dit was de beloning!

Hier namen we even een pauze van de korte hike

Al met al was het erg gezellig de eerste dagen, de hele familie is erg vriendelijk en we hebben een paar leuke dagen gehad. Het was een perfect begin van het jaar. Op de 13e was het dan eindelijk zover: we gingen terug naar campus!

----

Dat was het begin van deel 2 van het grote Noorse avontuur! De afgelopen maanden is er nogal veel radiostilte geweest, sorry, ik had erg veel schoolwerk te doen. Gisteren heb ik om 23.59 het laatste IA (een soort verslag) ingeleverd en dat betekent dat alles nu ingeleverd is en ik alleen maar dingen hoef te verbeteren! In de komende weken ga ik vaker wat dingen posten op dit blog; met name van alles waar ik geen tijd voor heb gehad om te posten (dus verwacht wat verouderde posts). Omdat ik denk dat niemand op een half boek zit te wachten, dacht ik dat het beter was om de posts een beetje uit te spreiden.

Ik hoop dat alles goed met jullie gaat daar in Nederland! Heel veel liefs vanuit Flekke <3

Ha det bra!

Dorien

En toen eindelijk, na al die dagen, zag ik het fjord.