3 – 9 – 2019
Het is inmiddels alweer een week geleden sinds mijn laatste blog dus ik vond het weer tijd voor een verhaal 😊. Het schoolleven is nu echt opgestart en we moeten nu ook echt weer aan de bak, wat wel even moeilijk is na een paar maanden niks doen. Als ik eenmaal bezig ben, is het niet zo erg, want het meeste wat we moeten doen is best interessant eigenlijk. Een documentaire kijken voor economie, een paar pagina’s lezen voor literatuur of getallen oefenen voor Spaans (door middel van bingo!). School hier is best prima te doen. Elke dag zijn we vrij om 14.00, wat ons veel vrijheid geeft om extra activiteiten te doen, zoals socializen & kletsen, huiswerk en alle extra activiteiten. Ook zit ik hier met 1 minuut reistijd in plaats van 1,5 uur, en dat is heel fijn. Mijn rooster werkt trouwens iets anders, daar moet ik wel aan wennen. Het is een cyclus van 7 dagen, waardoor je niet elke maandag dezelfde vakken hebt (laatst vergiste ik me daarin, moest ik in 5 minuten van bed naar het klaslokaal komen. Gelukkig lukt dat qua afstand wel 😉). De EACs die ik doe zijn ook erg leuk, net zoals de CaRes. Op campus komen regelmatig mensen van buitenaf die wat laten zien aan ons. Laatst was er iemand die vertelde over A21, een organisatie tegen human trafficking en gisteren was er een pianoconcert, en tegen verwachting in vond ik het heel interessant (A21) en leuk (pianoconcert).
Naast dat het leven hier over het algemeen erg leuk is en vol zit met allemaal toffe activiteiten mis ik de vaste groep mensen van thuis ook, zoals mijn vrienden en familie. Het is soms wel even moeilijk, maar ik kom er wel doorheen. Ik bel een paar keer per week met thuis, dus dat is heel fijn om te doen.
Vorige week woensdag moest ik naar het politiestation om daar het laatste te regelen voor mijn registratie in het Noorse inwonerssysteem voor de komende 2 jaar, om mijn study permit te krijgen. ’s Ochtends om 7.15 stonden we met zijn allen klaar om daarheen te gaan en de laatste dingen te regelen. We moesten een paar uur met de bus naar het politiebureau, en we reden door een ontzettend mooi landschap. (Ik post hier wel wat foto’s van). Het was vooral veel wachten en af en toe werd je geroepen om een handtekening te zetten. We hadden ook een beetje tijd tussendoor, en toen hebben Sofi (Hongarije) en ik iets heel speciaals gevonden: een Spar, met boodschappen voor een redelijke prijs! Mijn winst waar ik het meest trots op ben zijn de 16 afbakbroodjes voor 25 Noorse kronen (= ong. 2,50).
Afgelopen zondag hadden we weer een hike, de Postveitrimmen. Het is een deel van een wandeling die bezorgers van de post elke dag liepen. Het was best een mooie route, tot het keihard begon te regenen. Alle items die ik aan had die ‘’waterdicht’’ moesten zijn waren dat niet en ik was tot op het bot doorweekt. Ik liep samen met een groepje die best wel doorliepen, dus vooraan de groep. Op een gegeven moment zagen we niemand meer achter ons, dus we dachten dat dat kwam omdat we zo snel liepen. Wat bleek: onze leider had de verkeerde route genomen, waardoor we de extra lange versie gelopen hadden. Uiteindelijk finishten we toch nog eerder dan de andere groepen, dus daar waren wij natuurlijk best trots op 😉. Gelukkig hadden ze goede soep aan het eind en kregen we allemaal een speldje als bewijs dat we hem gelopen hebben.
Donderdag had ik ook nog een wandeling, ik weet niet meer hoe die heet maar het was er echt heel mooi. We moesten eerst van campus in een busje naar de plek waar we zouden starten. De hike was een deel van Outdoor Discovery, en met een klein groepje gingen we de berg oplopen. We liepen ook samen met een biologie-lerares die tijdens het wandelen ons een les gaf over welke paddenstoelen we wel en niet mee konden nemen, ik heb wat geproefd, en het was best lekker! Ook heb ik een paar nieuwe bessen geproefd, maar dat was niet allemaal even lekker. Eenmaal boven aangekomen konden we uitkijken over de zee, en we konden zo een aantal fjorden inkijken. Het was echt heel gaaf. Daarboven hebben we ook nog een paar zeearenden zien vliegen, dat was best tof. Mocht je ooit in Noorwegen komen en het is helder weer, neem dan deze route want hij is echt heel mooi 😉 Wat trouwens best leuk is, is dat bovenop elke berg een boekje met pen ligt in een waterdichte postbus, om je naam in te schrijven als je de top bereikt hebt. Ik heb mijn naam nu in 2 van die boekjes staan (je schrijft ook datum en tijd erbij, dus we kunnen het later altijd terugvinden!).
Vrijdag gingen Charlotte (komt uit Noorwegen, maar is Nederlands opgevoed) en ik naar de Flekke-shop om inkopen te doen voor mijn verjaardag! We gingen met de fiets, wat best fijn was want het begon weer eens te regenen en zo waren we veel sneller bij Flekke-shop. Mocht je trouwens ooit dingen willen stelen, ga dan naar Noorwegen toe. De fietsen hier hebben geen sloten, je parkeert je fiets gewoon en je loopt zonder hem op slot te doen de winkel in. Ook de huizen hier gaan nooit op slot, als we willen kunnen we ’s nachts naar de klaslokalen gaan om daar nog te leren of te kletsen. Best gek, maar ja er komt hier toch bijna niemand dus ik snap het ook wel weer 😉. In de supermarkt kwamen we ook nog Leonie tegen (zij werkt op UWC RCN en is Nederlands) en die gaf me toen een bos met oranje bloemen alvast voor mijn verjaardag, heel lief. Later die avond hebben we nog brownies gemaakt en heb ik in de Finland house dayroom met een groepje mensen gewacht tot 12.00 en toen gingen ze allemaal zingen, en even later zelfs een apart liedje in het Zweeds en in het Noors. Dan gaan ze in een rondje om je heen staan en zingen en dansen een verjaardagslied, heel leuk. De dag erna kreeg ik van heel veel mensen knuffels en in de kantine hebben ze 2x voor me gezongen, tijdens de lunch en het avondeten, en het was best bijzonder als 200 mensen tegelijk zingen. Ook heb ik nog een kaartje van opa en oma Strik gehad, nog bedankt daarvoor! Post hier duurt nogal lang, dus ik weet niet wie nog meer een kaartje gestuurd heeft maar alvast bedankt 😊. Het was gek om mijn verjaardag niet in Diever te vieren, maar hier jarig zijn geeft ook wel een speciaal gevoel.
Ik ga nu slapen, ik ben sinds die laatste wandeling waar ik helemaal nat werd nog steeds een beetje verkouden.
Ha det bra!
Dorien
Dit is een filmpje van ergens halverwege de wandeling donderdag.
