Het gaat hier goed in de westkust van Noorwegen, ik raak nog steeds niet gewend aan al het moois dat hier te vinden is en ik geniet met volle teugen van alle dingen die ik hier doe. Laatst was ik een weekend off-campus, en toen merkte ik al dat ik een soort van heimwee kreeg naar de ‘’Flekkebubbel’’, heel gek want dat betekende heimwee in het kwadraat (ik voel nog steeds een lichte vorm van heimwee naar Diever af en toe). De Flekkebubbel is iets waar ik steeds meer van begin te houden. Het UWC is zo’n geweldige plek, het is vol met activiteiten maar ook vol met leuke mensen. Het feit dat ik een roommate heb vind ik inmiddels erg gezellig en ik heb er geen problemen mee dat mijn privacy iets minder is soms, want je leert om je comfortabel te voelen met je roommate.
De European Show is vorige week geweest, iets waar ik zelf nogal gespannen voor was omdat ik min of meer verantwoordelijk was voor de hele show samen met Elin (Duitsland, second-year). Uiteindelijk ging de hele show goed en het was erg leuk! Ik heb samen met Devine (Indonesië, second-year) het nummer ‘’Arcade’’ van Duncan Laurence gespeeld, omdat het thema van de European Show het Eurovision was. Ik heb de show helemaal in mijn eentje geopend met de Macarena, want dat is Spaans en dus Europees. Gelukkig deden andere mensen ook mee nadat ik het 1 keer deed, het was een soort van lip-dub. Voor de show hadden we die dag ook een European Bazaar gehad, waar je een kraampje met je eigen land had en dat gingen we dan presenteren. Dus de foute oranje kleren en de Nederlandse vlaggen werden uit de tas getoverd en toen gingen we met z’n allen ons land presenteren! Erg leuk om te doen. Wat ook grappig is, is dat er hier in Noorwegen best veel mensen zijn uit Nederland die hier gemigreerd zijn. Op die manier zijn we ook Nederlanders tegengekomen tijdens de Bazaar, zij kwamen uit Noord-Holland maar woonden inmiddels voor 20 jaar in Noorwegen. Na de Bazaar en de Show hadden we nog een feestje, waar ik de muziek voor uitgezocht had, dus wederom was ik verantwoordelijk maar het ging goed en de muziek werd gewaardeerd! Nederlandse nummers als ‘’Traag’’, ‘’Drank & Drugs’’ en ‘’Dakterras’’ doen het erg goed blijkbaar op feestjes. Als ik met vrienden ben, draai ik vaak Doe Maar, dat doet het ook erg goed.
Om even de titel uit te leggen: sterren zijn één van de weinige positieve dingen die je hebt als het donker is. Ze geven licht en leiden je soort van waar je heen moet en als je een beetje je erin verdiept kun je zelfs je horoscoop en toekomst enzo lezen ;). Ik wilde de titel niet een negatieve naam als ''donker'' geven, dus vandaar ''sterren''. Het verschil in daglicht begin ik nu te merken. We worden wakker in het pikke donker en als ik dit schrijf, rond 15.50, is het ook alweer bijna compleet donker. We moeten heel erg letten op onze mentale gezondheid nu, en ik begin zelf ook wel te merken dat ik me minder energievol voel soms. Daarom ben ik nu begonnen met elke dag 2 vitaminepillen nemen en ik probeer elke dag iets buiten te doen, dus een korte hike of een wandeling of iets dergelijks. Ook eet ik inmiddels elke dag een stuk fruit, iets wat ik thuis helemaal niet deed, dus ik hoop dat dit allemaal helpt! Gelukkig gaan we binnenkort naar huis toe, dus dat helpt wel als het om ‘’’seasonal depression’’ gaat.
De afgelopen tijd ben ik steeds meer bezig geweest met het Rode Kruis. De Red Cross Youth organisatie waar ik nu bij zit komt om de week bij elkaar om de cursus ‘’non-violent communication’’ te volgen, wat betekent dat we om de week een andere workshop hebben om dit thema! Ook ben ik net teruggekomen van het Red Cross Youth Camp in Skilbrei, waar ik samen met Tsega (Noorwegen), Ylva (Zweden), Annika (Duitsland), Hector (Haïti) en Josh (UK/Australië, deelleider van alle outdoor & red cross dingen hier op campus) heenging. Het hoofddoel van het kamp was om ons wat te leren over de fundamental principles van het Red Cross en om gewoon lol te hebben. Het was erg gezellig en het groepje waar we mee gingen was heel leuk. Tijdens het kampvuur was er een Red Cross vrijwilliger, Jostein, die als werk blijkbaar een fotograaf was. Hector vroeg hem om een foto van hem te maken en het duurde niet lang totdat we een hele fotoshoot gecreëerd hadden. De foto’s zijn allemaal heel gaaf, ik post er wel een paar hieronder. Alle credits van de foto's gaan naar @vedvikphotography (insta). Naast dit kamp heb ik ook een Psychosocial First Aid cursus gevolgd (gegeven door een Nederlandse vrouw!), en dit was een nuttige cursus om gevolgd te hebben. Ik weet nu wat ‘’active listening’’ is en als er een ongeluk is gebeurd weet ik hoe ik psychosocial first aid kan geven. Ik vind het erg leuk om meer met het Red Cross te doen, omdat de organisatie zelf voor waardes staat waar ik het mee eens ben.
Ondertussen begint de winter nu ook echt te komen; we hebben sneeuw en ijs overal en tijdens het laatste host-family weekend heb ik voor het eerst de sneeuw gezien! Het duurde niet veel langer tot de sneeuw ook op campus kwam en dat was echt leuk! Ik werd meteen heel vrolijk. De sneeuw is nu een beetje aan het wegregenen, het blijft helaas de westkust. Het fjord was laatst half bevroren, dat zag er best cool uit. Als het nog een paar keer sneeuwt, gaan we misschien nog skiën of schaatsen voordat het winter break is. Dat zou wel tof zijn, omdat het hiken nu een beetje over is omdat de paden erg glad zijn.
Over gladde paden gesproken, laatst hadden we een vrijdag vrij en Joakim (de outdoor leader) had een hike georganiseerd op een berg off-campus. Beneden was het oké om te lopen, maar op een gegeven moment werd het gladder en gladder vanwege het ijs en nog een beetje hoger zagen we de sneeuw! Het was leuk eerst, maar lopen in de sneeuw is ook erg vermoeiend. Daarom hebben we de top die we in gedachten hadden niet gehaald, maar omdat we weigerden om terug te gaan zonder de andere kant van de berg te zien hebben we toch nog een heel goed uitzicht gezien.
Toen ik net fatsoenlijk weer op campus terug was van deze hike, deed ik mijn hardloopschoenen alweer aan om weer op een hike te gaan! Dit keer hadden een paar vrienden het georganiseerd en we gingen naar een cabin. Er was echter 1 klein probleempje; de hike die naar deze cabin leidde startte na de brug in Dale, wat 13 kilometer van de campus was. De hike zelf was trouwens 8 kilometer. En we moesten daar zijn op zijn minst voor 17.00 omdat het dan echt donker begon te worden. We begonnen met 11 man, en we konden niet die eerste 13 kilometer lopen dus die moesten we liften. Omdat liften met 11 man niet kan gingen we in kleine groepjes, ik had geluk en werd vrij direct opgepikt door een leraar en die bracht ons tot Dale! Daar moesten we een heel uur wachten tot de andere groepjes ook binnenkwamen, want het is lastig om opgepikt te worden als er bijna geen auto’s zijn. Toen begon de echte hike. Die bleek nogal lastig te zijn omdat het redelijk slecht aangegeven was. Omdat we met zo’n grote groep waren waren we redelijk verspreid, waardoor we communiceerden door elkaars stemmen te volgen (hele goede tactiek dachten we, de dag later toen we terugliepen bleek het echter dat we in een S vorm gelopen hadden terwijl het meer een I vorm was). We kwamen allemaal aan om 17.30, dus echt nét op tijd. De cabin was op een hele mooie plek, naast een meer. ‘S nachts was het een heldere nacht en de sterren waren zo helder! De maan was heel fel en je kon gewoon buiten lopen zonder een lamp, en het was echt magisch. De sterren reflecteerden in de sneeuw en het ijs; het was heel gaaf.
Hieronder zijn nog een paar andere foto's:
Omdat ik een keertje wat origineler wil eindigen dan een foto van het fjord; heb ik hier een paar nummers waar ik vaak naar luister en zeker aanbeveel:
Lose Yourself - Eminem
Your latest trick - Dire Straits
Feeling good - Muse
Wolken - Flinke namen (credits naar Sophie)
Je vole - Louane
Pinne for landet - Freddy Kalas
Rebel rebel - David Bowie
Ha det bra!
Dorien